Lengyel-Latin szótár »
oby latinul
| Lengyel | Latin |
|---|---|
| oby wyrażenie nadziei, że coś się stanie | |
| obyczaj noun nawyk, sposób postępowania, zachowania charakterystyczny dla danego człowieka lub zwierzęcia | consuetudo [consuetudinis](3rd) F |
| obyczaj noun powszechnie przyjęty, tradycyjny sposób postępowania w danych okolicznościach | consuetudo [consuetudinis](3rd) F |
| obyczaj noun zazwyczaj w liczbie mnogiej: sposób życia, zasady, którymi ktoś się kieruje | consuetudo [consuetudinis](3rd) F |
| obywatel noun członek społeczeństwa danego państwa, mający określone uprawnienia i obowiązki zastrzeżone przez prawo i konstytucję; | civis [civis](3rd) C |
| obywatelski adjective związany z obywatelem, właściwy obywatelowi | civilis [civilis, civile]adjective |
| obywatelstwo (prawo, prawoznawstwo, prawniczy, prawoznawczy) (urzędowy) związek prawny osoby fizycznej z jakimś państwem, który daje jej określone prawa i obowiązki; noun | cīvitāsnoun |
| alkoholowe zapalenie wątroby (medycyna, medyczny) stan chorobowy wywołany przewlekłym nadużywaniem alkoholu, prowadzącym do zmian zapalno-martwiczych w wątrobie; noun | |
| co kraj, to obyczaj każdy kraj (region, miejscowość, rodzina, itp.) ma własną kulturę, zwyczaje | si fueris Rōmae, Rōmānō vīvitō mōre; si fueris alibī, vīvitō sīcut ibī |
| dobrobyt noun dobre warunki materialne | prosperitāsnoun |
| dobytek noun wszystko, co się posiada | bona [bonae](1st) F |
| jakoby łączący zdanie nadrzędne ze zdaniem podrzędnym i również podający w wątpliwość treść, o której jest mowa w przyłączanym zdaniu | |
| kobyła (potocznie, potoczny) rzecz, szczególnie utwór literacki, o bardzo dużych rozmiarach noun | later [lateris](3rd) M |
| kobyła (zoologia, zoologiczny) klacz, samica konia noun | equa [equae](1st) F |
| tukan tęczodzioby (ornitologia, ornitologiczny) Ramphastos sulfuratus, kilkudziesięciocentymetrowy ptak z wielkim wielokolorowym dziobem, zamieszkujący Amerykę Południową i Amerykę Środkową; noun | |
| współobywatel noun osoba będąca obywatelem tego samego państwa lub innego terenu, co ktoś inny | compatriota [compatriotae](1st) F |
| wydobywać (górnictwo, górniczy) wydostawać surowce naturalne spod ziemi na powierzchnię verb | extractumverb |
| wydobywać verb uwalniać się od problemów, znaleźć się w lepszej sytuacji | expediōverb |
| wydobywać verb z trudem uzyskiwać od kogoś jakąś informację | extractumverb |
| zdobycie (rzeczownik odczasownikowy) od zdobyć noun | captūranoun |
| zdobycz noun rzecz, która została zdobyta | exuviaenoun |
| zdobywać verb odbierać przemocą | consequor [consequi, consecutus sum](3rd) DEP |
| zdobywać verb uzyskiwać, osiągać dzięki własnemu wysiłkowi | sumverb |
| zdobywać verb zjednywać sobie, pozyskiwać względy | consequor [consequi, consecutus sum](3rd) DEP |
| zdobywca noun ten, który osiągnął coś, dokonał czegoś, zwyciężył | erus [eri](2nd) M |
