German-Polish dictionary »

ich meaning in Polish

GermanPolish
das Ich [des Ich(s); die Ich(s)] Substantiv

ja(psychologia, psychologiczny) świadomość własnej osobowości, myślenia, poznawania
noun

janoun
jaźń, jestestwo

das ich [des Ich(s); die Ich(s)] Phrase

japhrase
pierwsza osoba liczby pojedynczej

sein [ich bin, du bist, er/sie/es ist, wir sind, ihr seid, sie sind; war/ ist gewesen] Pronomen

jegopronoun
3. (osoba) lp, rodzaj męski

jegopronoun
3. (osoba) lp, rodzaj nijaki

sein [ich bin, du bist, er/sie/es ist, wir sind, ihr seid, sie sind; war/ ist gewesen] Verb

byćverb
charakteryzować się jakąś cechą

byćverb
istnieć; trwać

byćverb
należeć do jakiejś organizacji

byćverb
pracować jako ktoś, wykonywać jakiś zawód; zajmować się czymś z zainteresowań

byćverb
uczestniczyć w czymś

sein [ich bin, du bist, er/sie/es ist, wir sind, ihr seid, sie sind; war/ ist gewesen] Substantiv

przebywanie(rzeczownik odczasownikowy) od przebywać
noun

ich liebe dich

ja kocham Ciebie

kocham Ciebie

kocham cię

Ich suche einen Menschen

szukam człowiekazawołanie wyrażające niewiarę w znalezienie prawdziwego człowieka wśród ludzi

Ichsucht | Selbstsucht Substantiv

samolubstwonoun
egoizm, sobkostwo

der Ichthyologe [des Ichthyologen; die Ichthyologen] Substantiv

ichtiolog(zoologia, zoologiczny) uczony – specjalista badający ryby
noun

Ichthyologie | Fischkunde Substantiv

ichtiologia(zoologia, zoologiczny) nauka o rybach;
noun

(sich) bemühen Verb

usiłowaćverb
bardzo usilnie starać się; działać w celu osiągnięcia czegoś

(sich) leisten können Verb

staćverb
tylko w bezokol. mieć na coś dość pieniędzy

(sich) regen Verb

roznamiętniaćverb
wzbudzać w kimś namiętność

(sich) zusammenschließen Verb

zjednoczyćverb
połączyć się, tworząc całość

(sich) zusammenschließen Substantiv

łączenienoun
czynność, podczas której coś jest łączone

-lich

-awy…modyfikujący znaczenie przymiotnika, wskazujący na istnienie słabszej relacji znaczeniowej (nieco, trochę, podobny do)

co-…używany w połączeniu z przymiotnikiem lub przysłówkiem określającym czas: odbywający się co jakiś czas

abbleichen [bleichte ab; hat abgebleicht] Verb

płowiećverb

das Abblendlicht [des Abblendlicht(e)s; die Abblendlichter] Phrase

światła mijaniaphrase

abdanken | abdizieren | abtreten | zurücktreten | verzichten | niederlegen Verb

abdykować(politologia, polityka, politologiczny, polityczny) zrzekać się władzy monarszej; dokonywać abdykacji
verb

Abdankung | Verzicht Substantiv

abdykacjanoun
zrzeczenie się władzy, rezygnacja monarchy z tronu; ; (zobacz) też abdykacja w Encyklopedii staropolskiej

Abdichtband Verb

filetować(kulinaria, kulinarny, kulinarnie) sprawiać rybę (rzadziej drób, jarzyny), usuwając części niejadalne
verb

abdichten [dichtete ab; hat abgedichtet] Verb

izolowaćverb
wydzielać z całości

uszczelniać(technologia, technika, techniczny) czynić szczelnym; powodować ścisłe przyleganie elementów czegoś poprzez wypełnienie luk
verb

abendlich Adjektiv

wieczornyadjective
odbywający się wieczorem, związany z końcem dnia

abenteuerlich [abenteuerlicher; am abenteuerlichsten] Adjektiv

pełen przygódadjective

przygodowyadjective

ryzykownyadjective

aberrant | abweichend Adjektiv

aberracyjnyadjective
nieprawidłowy

Aberration | Abweichung Substantiv

aberracja(astronomia, astronomiczny) pozorne odchylenie ciał niebieskich od ich rzeczywistego położenia wywołane ruchem Ziemi po orbicie albo jej obrotem;
noun

aberracja(erudycyjny) odchylenie od normalnego stanu; nieprawidłowość;
noun

aberracja(optyka, optyczny) wada soczewek powodująca nieostrość, zabarwienie bądź zniekształcenie obrazu; wada odwzorowywania obrazu przez układy optyczne;
noun

12