bitten meaning in Polish

German	Polish
bitten [bat; hat gebeten] (um mit Akkusativ) Verb	prosićverb zwracać się uprzejmie do kogoś w celu uzyskania czegoś
die bitte [der Bitte; die Bitten] Interjection	cała naprzód(potocznie, potoczny) okrzyk nawołujący do wyruszenia w podróż lub przyspieszenia pojazdu interjection do przoduinterjection fraza, która ma ośmielić odbiorcę wypowiedzi do działania przyjemność po mojej stronieinterjection kurtuazyjna odpowiedź na podziękowanie, prośbę, towarzysząca propozycji albo pojawiająca się przy zapoznawaniu się, która sugeruje, że mówiący cieszy się, że mógł lub będzie mógł zrobić coś dla rozmówcy lub że go poznał
die bitte [der Bitte; die Bitten] Substantiv	wcalenoun …(potocznie, potoczny) zaprzeczająca sądowi wyrażonemu przez rozmówcę
die bitte [der Bitte; die Bitten] Adverb	wcaleadverb …używany z przeczeniem „nie”, komunikujący, że jakiś stan nie dotyczy wspomnianego obiektu łaskawie(grzecznościowy) jeśli łaska, z łaski swojej, uprzejmie adverb
bitten schön \| da haben Sie es \| da sein Sie ja	proszępotwierdzenie wykonania prośby
erbitten [erbat; hat erbeten] Verb	wyprosićverb aspekt dokonany od: wypraszać
die Fürbitte [der Fürbitte; die Fürbitten] Substantiv	wstawiennictwonoun bronienie kogoś, ujmowanie się za kimś, zwykle w kontekście religijnym

Your history