German-Dutch dictionary »
flach [flacher; am flachsten] meaning in Dutch
| German | Dutch |
|---|---|
| flach [flacher; am flachsten] Adjektiv | effenbijvoeglijk naamwoord gelijkbijvoeglijk naamwoord lichtbijvoeglijk naamwoord ondiepbijvoeglijk naamwoord oppervlakkigbijvoeglijk naamwoord platbijvoeglijk naamwoord slapbijvoeglijk naamwoord vlakbijvoeglijk naamwoord |
| die Fläche [der Fläche; die Flächen] Substantiv | oppervlaksubstantief oppervlaktesubstantief vlaksubstantief |
| der Flächeninhalt [des Flächeninhalts; die Flächeninhalte] Substantiv | |
| der Flachs [des Flachses; —] Substantiv | vlasm |
| die Handfläche [der Handfläche; die Handflächen] Substantiv | balsubstantief handpalmsubstantief palmsubstantief |
Your history
Online dictionaries
- Arabic-English
- Bulgarian-English
- Chinese-English
- Danish-English
- Dothraki-English
- Dutch-English
- Esperanto-English
- French-English
- German-English
- Hindi-English
- Hungarian-English
- Italian-English
- Latin-English
- Norwegian-English
- Polish-English
- Portuguese-English
- Romanian-English
- Russian-English
- Serbian-Croatian-English
- Slovak-English
- Spanish-English
- Swedish-English
- Synonym-English
- Turkish-English
All online dictionaries »