eigens meaning in Dutch

German	Dutch
eigens Adverb	afzonderlijkbijwoord apartbijwoord gescheidenbijwoord inhetbijzonderbijwoord inzonderheidbijwoord snelbijwoord speciaalbijwoord terzijdebijwoord vaneenbijwoord voornamelijkbijwoord
die Eigenschaft [der Eigenschaft; die Eigenschaften] Substantiv	bezitsubstantief eigenschapsubstantief
das Eigenschaftswort [des Eigenschaftswortes/Eigenschaftsworts; die Eigenschaftswörter] Substantiv	adjectiefo bijvoeglijknaamwoordo
der Eigensinn [des Eigensinns; —] Substantiv	bevliegingm buim grilm kuurm nukm spelingm
eigensinnig [eigensinniger; am eigensinnigsten] Adjektiv	halsstarrigbijvoeglijk naamwoord hardnekkigbijvoeglijk naamwoord koppigbijvoeglijk naamwoord stijfhoofdigbijvoeglijk naamwoord verbetenbijvoeglijk naamwoord verstoktbijvoeglijk naamwoord
eigen [eigener; am eigensten] Adjektiv	eigenbijvoeglijk naamwoord
die Leibeigenschaft [der Leibeigenschaft; die Leibeigenschaften] Substantiv	herendienstsubstantief lijfeigenschapsubstantief
das Schweigen [des Schweigens; —] Substantiv	rusto stilteo stilzwijgeno
sich eigensinnig in den Kopf setzen	koppigvolhouden tegenstreven zichschrapzetten

Your history