Engelsk-Svensk ordbok »

disgrace betyder på svenska

EngelskaSvenska
disgrace (condition of being out of favor)
noun
[UK: dɪs.ˈɡreɪs]
[US: ˌdɪˈs.ɡreɪs]

onådsubstantiv
{c}

skam [~men]substantiv
{c}

vanärasubstantiv
{c}

disgrace (that which brings dishonor)
noun
[UK: dɪs.ˈɡreɪs]
[US: ˌdɪˈs.ɡreɪs]

blamage [~n ~r]substantiv