Engels-Nederlands woordenboek »

penchant betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
penchant (taste, liking, or inclination (for))
noun
[UK: ˈpɑːn.ʃɑːn]
[US: ˈpen.tʃənt]

neigingsubstantief
{f}

voorkeursubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa