Engels-Nederlands woordenboek »
jitter betekenis in Nederlands
| Engels | Nederlands |
|---|---|
| jitter [jitters] (telecommunications: abrupt and unwanted variation of signal characteristics) noun [UK: ˈdʒɪ.tə] [US: ˈdʒɪ.tər] | interferentiesubstantief |
| jittery [jitterier, jitteriest] (nervy) adjective [UK: ˈdʒɪ.tə.ri] [US: ˈdʒɪ.tə.ri] | scherpbijvoeglijk naamwoord springerigbijvoeglijk naamwoord zenuwachtigbijvoeglijk naamwoord |
