Engels-Nederlands woordenboek »

firstborn betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
firstborn (the first child in a family)
noun
[UK: ˈfɜːst.bɔːn]
[US: ˈfɝːst.ˌbɔːrn]

eerstelingsubstantief

eerstgeborenesubstantief
{m}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa