Engels-Nederlands woordenboek »

eigenvalue betekenis in Nederlands

EngelsNederlands
eigenvalue [eigenvalues] (scalar multiplier of an eigenvector)
noun
[UK: ˈaɪdʒənvˌaljuː]
[US: ˈaɪdʒənvˌæljuː]

eigenwaardesubstantief
{f}

↑

Zoek geschiedenis

    Online woordenboeken

    Meer curiosa