Duits-Nederlands woordenboek »

wieder betekenis in Nederlands

DuitsNederlands
wieder Adverb

alweerbijwoord

her-bijwoord

nogmaalsbijwoord

opnieuwbijwoord

re-bijwoord

terug-bijwoord

vanvorenafaanbijwoord

wederbijwoord

wederombijwoord

weerbijwoord

weer-bijwoord

wieder-

her-

re-

terug-

weer-

wiederbringen [brachte wieder; hat wiedergebracht] Verb

terugbrengenwerkwoord

die Wiedergabe [der Wiedergabe; die Wiedergaben] Substantiv

teruggavesubstantief

wiedergeben [gab wieder; hat wiedergegeben] Verb

hergevenv

reproducerenv

teruggevenv

vergeldenv

weergevenv

wiederholen [holte wieder; hat wiedergeholt] Verb

doornemenv

herhalenv

nazeggenv

wiedersehen [sah wieder; hat wiedergesehen] Verb

reviserenwerkwoord

terugzienwerkwoord

weerzienwerkwoord

wiederherstellen [stellte wieder her; hat wiederhergestellt] Verb

betermakenv

genezenv

helenv

herstellenv

wiederholt Verb

alweerv

nogmaalsv

vanvorenafaanv

wederv

wederomv

weerv

die Wiederholung [der Wiederholung; die Wiederholungen] Substantiv

herhalingsubstantief

repetitiesubstantief

12