wesen betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
das Wesen [des Wesens; die Wesen] Substantiv	essenceo essentieo kerno wezeno wezenheido
wesentlich [wesentlicher; am wesentlichsten] Adjektiv	essentieelbijvoeglijk naamwoord inessentiebijvoeglijk naamwoord inwezenbijvoeglijk naamwoord wezenlijkbijvoeglijk naamwoord
abwesend Adjektiv	afwezigbijvoeglijk naamwoord
die Abwesenheit [der Abwesenheit; die Abwesenheiten] Substantiv	absentiesubstantief afwezigheidsubstantief mangelsubstantief uitstedigheidsubstantief versteksubstantief verzuimsubstantief
anwesend Adjektiv	aanwezigbijvoeglijk naamwoord presentbijvoeglijk naamwoord tegenwoordigbijvoeglijk naamwoord
das Einzelwesen [des Einzelwesens; die Einzelwesen] Substantiv	enkelingo individuo sujeto
sein [ich bin, du bist, er/sie/es ist, wir sind, ihr seid, sie sind; war/ ist gewesen] Verb	haarwerkwoord verkerenwerkwoord wezenwerkwoord zichbevindenwerkwoord zijnwerkwoord
verwesen [verweste; hat/ist verwest] Verb	bedervenwerkwoord rottenwerkwoord vergaanwerkwoord verrottenwerkwoord

Zoek geschiedenis