stille betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
die Stille [der Stille; —] Substantiv	gerustheidsubstantief kalmtesubstantief rustsubstantief rustigheidsubstantief stiltesubstantief stilzwijgensubstantief vredigheidsubstantief
still [stiller; am stillsten] Adjektiv	bedaardbijvoeglijk naamwoord bewegingloosbijvoeglijk naamwoord gerustbijvoeglijk naamwoord kalmbijvoeglijk naamwoord onbeweeglijkbijvoeglijk naamwoord roerloosbijvoeglijk naamwoord rustigbijvoeglijk naamwoord stationairbijvoeglijk naamwoord stilbijvoeglijk naamwoord
die Pastille [der Pastille; die Pastillen] Substantiv	pastillesubstantief tabletsubstantief
die Windstille [der Windstille; —] Substantiv	windstiltesubstantief

Zoek geschiedenis