Duits | Nederlands |
---|---|
die Irre [der Irre; —] Substantiv | gekm |
irre [irrer; am irrsten] Adjektiv | dolbijvoeglijk naamwoord dolzinnigbijvoeglijk naamwoord gekbijvoeglijk naamwoord krankzinnigbijvoeglijk naamwoord stapelbijvoeglijk naamwoord uitzinnigbijvoeglijk naamwoord waanzinnigbijvoeglijk naamwoord |
irre reden | kolderenwerkwoord raaskallenwerkwoord |
irreführen [führte irre; hat irregeführt] Verb | |
Irrelehre | |
irren Verb | |
beirren [beirrte; hat beirrt] Verb | |
entwirren [entwirrte; hat entwirrt] Verb | |
das Geschirr [des Geschirr(e)s; die Geschirre] Substantiv | spano |
das Gewirr [des Gewirrs, des Gewirres; —] Substantiv | |
girren [girrte; hat gegirrt] Verb | kirrenwerkwoord koerenwerkwoord roekoeënwerkwoord |
klirren [klirrte; hat geklirrt] Verb | |
schwirren [schwirrte; hat/ist geschwirrt] Verb |