Duits | Nederlands |
---|---|
die Hütte [der Hütte; die Hütten] Substantiv | huisjesubstantief hutsubstantief keetsubstantief kraamsubstantief loodssubstantief schuursubstantief stalletjesubstantief stulpsubstantief tentsubstantief |
aufschütteln [schüttelte auf; hat aufgeschüttelt] Verb | opschudden [schudde op; h. opgeschud]v |
ausschütten [schüttete aus; hat ausgeschüttet] Verb | |
erschüttern [erschütterte; hat erschüttert] Verb | |
schütteln [schüttelte; hat geschüttelt] Verb | |
schüttern [schütterte; hat geschüttert] Verb | opschuddenwerkwoord schokkenwerkwoord schuddenwerkwoord wrikkenwerkwoord |
schütten [schüttete; hat geschüttet] Verb | |
Lagerhütte | |
das Schütteln Substantiv | horto |