Duits-Nederlands woordenboek »
frisch betekenis in Nederlands
| Duits | Nederlands |
|---|---|
| frisch [frischer; am frischesten] Adjektiv | drukbijvoeglijk frisbijvoeglijk krasbijvoeglijk kwiekbijvoeglijk levendigbijvoeglijk luchtigbijvoeglijk onbedorvenbijvoeglijk opgewektbijvoeglijk rapbijvoeglijk tierigbijvoeglijk versbijvoeglijk viefbijvoeglijk wakkerbijvoeglijk |
| die Frische [der Frische; —] Substantiv | fleursubstantief frisheidsubstantief |
| der Frischling [des Frischlings; die Frischlinge] Substantiv | bigm |
| erfrischen [erfrischte; hat erfrischt] Verb |
