ebene betekenis in Nederlands

Duits	Nederlands
die Ebene [der Ebene; die Ebenen] Substantiv	vlaktesubstantief
uneben [unebener; am unebensten] Adjektiv	hobbeligbijvoeglijk naamwoord oneffenbijvoeglijk naamwoord ongelijkbijvoeglijk naamwoord
die Untergebene Substantiv	minderem ondergeschiktem
übertrieben [übertriebener; am übertriebensten] Adjektiv	opgeschroefdbijvoeglijk naamwoord overcompleetbijvoeglijk naamwoord overdrevenbijvoeglijk naamwoord

Zoek geschiedenis