Olandeză | Germană |
---|---|
enkel substantief | der nur [des nura; die nury] |
enkel bijvoeglijk naamwoord | einfach [einfacher; am einfachsten]Adjektiv |
enkel bijwoord | alleinAdverb bloßAdverb erstAdverb lediglichAdverb |
enkel m | der Knöchel [des Knöchels; die Knöchel]Substantiv |
enkele bijvoeglijk naamwoord | einigeAdjektiv mancheAdjektiv |
enkeling o | das Einzelwesen [des Einzelwesens; die Einzelwesen]Substantiv das Individuum [des Individuums; die Individuen]Substantiv |
enkelvoud substantief | die Einzahl [der Einzahl; die Einzahlen]Substantiv |
enkelvoudig bijvoeglijk naamwoord | einfach [einfacher; am einfachsten]Adjektiv einfältig [einfältiger; am einfältigsten]Adjektiv |
enkelzijdig | |
bedenkelijk bijvoeglijk naamwoord | fraglich [fraglicher; am fraglichsten]Adjektiv wagehalsigAdjektiv |
besprenkelen v | besprengen [besprengte; hat besprengt]Verb |
geenenkel | |
geenenkel pronoun | niemandPronomen |
geenenkel bijvoeglijk naamwoord | keinAdjektiv keineAdjektiv keinerAdjektiv |
geenenkele | |
geenenkele pronoun | niemandPronomen |
geenenkele bijvoeglijk naamwoord | keinAdjektiv keineAdjektiv keinerAdjektiv |
omgeenenkelereden | |
omgeenenkelereden bijvoeglijk naamwoord | grundlosAdjektiv |
opgeenenkelewijze |