Maghiară | Germană |
---|---|
helytáll ige | bestehen [bestand; hat bestanden]◼◼◼ »Verb behaupten [behauptete; hat behauptet]◼◼◼ »Verb standhalten [hielt stand; hat standgehalten]◼◼◻ »Verb herhalten [hielt her; hat hergehalten]◼◻◻ »Verb behaupten, sich [behauptete; hat behauptet]◼◻◻Verb |
helytáll ige átv. | feststehen [stand fest; hat festgestanden] »Verb |
helytáll a vizsgán | |
helytálló melléknév | stichhaltig [stichhaltiger; am stichhaltigsten]◼◼◼ »Adjektiv bestanden◼◻◻ »Adjektiv vorzeigbar »Adjektiv |
helytállóság főnév | die Stichhaltigkeit [der Stichhaltigkeit; —]◼◼◼ »Substantiv |
gyakorlatban nem helytálló | |
nem helytálló | |
valószínűleg helytálló kifejezés | plausibel [plausibler; am plausibelsten] »Adjektiv |