dicţionar German-Turc »
scheiden înseamnă în Turcă
| Germană | Turcă |
|---|---|
| scheiden [schied; hat geschieden] Verb | ayrılmakverb ayırmakverb dölyoluverb kılıfverb sınırverb |
| die Scheide [der Scheide; die Scheiden] Substantiv f | dölyolunoun kılıfnoun sınırnoun |
| entscheidend [entscheidender; am entscheidendsten] Adjektiv | katiadjective kesinadjective sonadjective |
| ausscheiden [schied aus; ist ausgeschieden] Verb | ayrılmakverb ayırmakverb salgılamakverb çekilmekverb |
| bescheiden [beschied; hat beschieden] Verb | alçakgönüllüverb sadeverb terbiyeliverb usluverb |
| die Bescheidenheit [der Bescheidenheit; —] Substantiv f | alçakgönüllülüknoun |
| Bescheidenheiten pl | |
| entscheiden [entschied, hat entschieden] (über +AKK) Verb | karara bağlamakverb kararlaştırmakverb |
| unterscheiden [unterschied; hat unterschieden] Phrase | ayrılmakverb ayırmakverb ayırt etmekverb farklı olmakverb seçmekverb |
