dicţionar German-Turc »
gefallen înseamnă în Turcă
| Germană | Turcă |
|---|---|
| das Gefallen [des Gefallens; —] Substantiv pl m | hatırnoun haznoun hoşuna gitmeknoun zevknoun |
| durchfallen [fiel durch; ist durchgefallen] Verb | başaramamakverb kalmakverb sınavı verememekverb |
| einfallen [fiel ein; ist eingefallen] Phrase | aklına gelmekverb baskın yapmakverb yıkılmakverb çökmekverb |
| hereinfallen [fiel herein; ist hereingefallen] Verb | faka basmakverb tuzağa düşmekverb |
| hinfallen [fiel hin; ist hingefallen] Verb | düşmekverb |
| umfallen [fiel um; ist umgefallen] Verb | yere düşmekverb |
| vorfallen [fiel vor; ist vorgefallen] Verb | cereyan etmekverb olmakverb vuku bulmakverb |
| wegfallen [fiel weg; ist weggefallen] Verb {yürürlükten} | kaldırmakverb |
| zusammenfallen [fiel zusammen; ist zusammengefallen] Verb | yıkılmakverb çökmekverb |
