Germană | Poloneză |
---|---|
flattern [flatterte; hat/ist geflattert] Verb | powiewaćverb trzepotaćverb trzepotaćverb łopotać(książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk poprzez szybkie poruszanie przedmiotem |
klappern | flattern Verb | łopotać(książkowy) wytwarzać charakterystyczny dźwięk, będąc szybko poruszanym |
Vorhofflattern Substantiv | trzepotanie przedsionków(medycyna, medyczny) rodzaj zaburzenia – arytmii, polegający na szybkim i uporządkowanym rytmie przedsionkowym serca o częstotliwości zwykle w granicach 250-350 na minutę |