köpfe anlamı türkçe

Almanca	Türkçe
die Köpfe Substantiv pl	başnoun kafanoun
der Kopf [des Kopfs, des Kopfes; die Köpfe] Substantiv m	başnoun kafanoun
Dummköpfe pl	aptal mankafa salak
der Dummkopf [des Dummkopfes/Dummkopfs; die Dummköpfe] Substantiv m	aptalnoun mankafanoun salaknoun
Hitzköpfe pl	çabuk kızan kimse öfkeli kimse
der Hitzkopf [des Hitzkopf(e)s; die Hitzköpfe] Substantiv m	çabuk kızan kimsenoun öfkeli kimsenoun
Kehlköpfe	gırtlak
der Kehlkopf [des Kehlkopf(e)s; die Kehlköpfe] Substantiv m	gırtlaknoun
Starrköpfe	dik başlı inatçı
der Starrkopf [des Starrkopfes\|Starrkopfs; die Starrköpfe] Phrase	dik başlınoun inatçınoun
Trotzköpfe	inatçı çocuk
der Trotzkopf [des Trotzkopfes/Trotzkopfs; die Trotzköpfe] Substantiv	inatçı çocuknoun

Geçmişiniz