венгерский-английский словарь » magatartás meaning in английский

conduct▼◼◼◼ noun
[UK: kən.ˈdʌkt] [US: kən.ˈdəkt]

behaviour▼◼◼◼ noun
[UK: bɪ.ˈheɪ.vjə(r)] [US: bə.ˈheɪ.vjər]

attitude▼◼◼◻ noun
[UK: ˈæ.tɪ.tjuːd] [US: ˈæ.tə.ˌtuːd]

manner▼◼◼◻ noun
[UK: ˈmæ.nə(r)] [US: ˈmæ.nər]

behavior▼◼◼◻ noun
[UK: bɪ.ˈheɪ.vjə(r)] [US: bə.ˈheɪ.vjər]

bearing▼◼◻◻ noun
[UK: ˈbeər.ɪŋ] [US: ˈber.ɪŋ]

contained▼◼◻◻ noun
[UK: kən.ˈteɪnd] [US: kən.ˈteɪnd]

countenance▼◼◻◻ noun
[UK: ˈkaʊn.tɪ.nəns] [US: ˈkaʊn.tə.nəns]

deportment▼◼◻◻ noun
[UK: dɪ.ˈpɔːt.mənt] [US: də.ˈpɔːrt.mənt]

posture▼◼◻◻ noun
[UK: ˈpɒs.tʃə(r)] [US: ˈpɑːs.tʃər]

approach▼◼◻◻ noun
[UK: ə.ˈprəʊtʃ] [US: əˈproʊtʃ]

demeanour (behavior, behaviour, conduct, deportment)▼◼◻◻ noun
[UK: dɪ.ˈmiː.nə(r)] [US: dɪ.ˈmiː.nər]

favour▼◼◻◻ noun
[UK: ˈfeɪ.və(r)] [US: ˈfeɪ.vər]

demeanor (behavior, behaviour, conduct, deportment)▼◼◻◻ noun
[UK: dɪ.ˈmiː.nə(r)] [US: dɪ.ˈmiː.nər]

attituda▼ noun
[UK: ˌatɪtjˈuːdə] [US: ˌæɾɪtˈuːdə]

attitude to life▼ noun
[UK: ˈæ.tɪ.tjuːd tuː laɪf] [US: ˈæ.tə.ˌtuːd ˈtuː ˈlaɪf]

authoritativeness▼ noun
[UK: ɔː.ˈθɒ.rɪ.tə.tɪv.nəs] [US: ɔːr.ˈθɒ.rɪ.tə.tɪv.nəs]

compartment▼ noun
[UK: kəm.ˈpɑːt.mənt] [US: kəm.ˈpɑːrt.mənt]

comportment▼ noun
[UK: kəm.ˈpɔːt.mənt] [US: kəm.ˈpɔːrt.mənt]

front▼ noun
[UK: frʌnt] [US: ˈfrənt]

habit▼ noun
[UK: ˈhæ.bɪt] [US: ˈhæ.bət]

heavy-father▼ noun
[UK: ˈhe.vi ˈfɑːð.ə(r)] [US: ˈhe.vi ˈfɑːð.r̩]

mien▼ noun
[UK: miːn] [US: ˈmiːn]

pedagogism▼ noun
[UK: pˈedəɡˌəʊdʒɪzəm] [US: pˈedəɡˌoʊdʒɪzəm]

prudentialism▼ noun
[UK: pru(ː)ˈdɛnʃəlɪz(ə)m ] [US: pruˈdɛnʧəlɪz(ə)m ]

rebeldom▼ noun
[UK: rˈebəldəm] [US: rˈebəldəm]

self-destructive▼ noun
[UK: self dɪ.ˈstrʌk.tɪv] [US: ˈself də.ˈstrək.tɪv]

stamp▼ noun
[UK: stæmp] [US: ˈstæmp]

teachy▼ noun
[UK: tˈiːkɪ] [US: tˈiːki]

treasonableness▼ noun
[UK: trˈiːzənəbəlnəs] [US: trˈiːzənəbəlnəs]

habitus▼ noun
[UK: hˈabɪtəs] [US: hˈæbɪɾəs]

about-face▼[UK: ə.ˈbaʊt feɪs] [US: ə.ˈbaʊt ˈfeɪs]

code of conduct▼[UK: kəʊd əv kən.ˈdʌkt] [US: koʊd əv kən.ˈdəkt]

codes of conduct▼◼◼◼ noun
[UK: kəʊdz əv kən.ˈdʌkt] [US: koʊdz əv kən.ˈdəkt]

demean▼ verb

behavioural science▼◼◼◼ noun
[UK: bɪ.ˈheɪ.vjə.rəl ˈsaɪəns] [US: bɪ.ˈheɪ.vjə.rəl ˈsaɪəns]

behavioral science (US)▼ noun
[UK: bɪ.ˈheɪ.vjə.rəl ˈsaɪəns] [US: bə.ˈheɪ.vjə.rəl ˈsaɪəns]

strike an attitude becoming to the occasion▼[UK: straɪk ən ˈæ.tɪ.tjuːd bɪˈk.ʌm.ɪŋ tuː ðə əˈk.eɪʒ.n̩] [US: ˈstraɪk ˈæn ˈæ.tə.ˌtuːd bɪˈk.ʌm.ɪŋ ˈtuː ðə əˈk.eɪʒ.n̩]

strike an attitude becoming to the occasion▼[UK: straɪk ən ˈæ.tɪ.tjuːd bɪˈk.ʌm.ɪŋ tuː ðə əˈk.eɪʒ.n̩] [US: ˈstraɪk ˈæn ˈæ.tə.ˌtuːd bɪˈk.ʌm.ɪŋ ˈtuː ðə əˈk.eɪʒ.n̩]

demean oneself▼[UK: dɪ.ˈmiːn wʌn.ˈself] [US: ˌdɪ.ˈmiːn wʌn.ˈself]

• Google
• Wikipedia
• Wiktionary

• Google
• Wikipedia
• Wiktionary