Венгерский | Немецкий |
---|---|
vádol ige | beschuldigen [beschuldigte; hat beschuldigt]◼◼◼ »Verb unterstellen [unterstellte; hat unterstellt]◼◼◻ »Verb tadeln [tadelte; hat getadelt]◼◻◻ »Verb auslassen (sich) (lässt sich aus) [ließ sich aus; hat sich ausgelassen] (über mit Akkusativ) »Verb |
vádol (vmivel) kifejezés | unterschieben [unterschob; hat unterschoben]◼◼◼ »Verb |
(meg)vádol ige | anschuldigen [schuldigte an; hat angeschuldigt] (Genitiv / wegen mit Genitiv) »Verb |
(meg)vádol (vmivel) ige | anklagen [klagte an; hat angeklagt] (Genitiv) »Verb |
vádolható melléknév | verklagbar »Adjektiv |
vádoló melléknév | anschuldigend »Adjektiv |
alaptalanul megvádol kifejezés | imputieren [imputierte; ist imputiert] »Verb |
alaptalanul vádoló kifejezés | |
bevádol ige | verklagen [verklagte; hat verklagt]◼◼◼ »Verb angeben (gibt an) [gab an; hat angegeben] »Verb |
bevádolt melléknév | |
bevádolás főnév | die Denunziation [der Denunziation; die Denunziationen] »Substantiv |
megvádol ige | beschuldigen [beschuldigte; hat beschuldigt]◼◼◼ »Verb bezichtigen [bezichtigte; hat bezichtigt]◼◼◻ »Verb |
megvádolt melléknév | |
nyilvánosan megvádol kifejezés | anprangern [prangerte an; hat angeprangert] »Verb |
önvádolás főnév | die Selbstbeschuldigung [der Selbstbeschuldigung; die Selbstbeschuldigungen] »Substantiv |