słownik Polsko-Łacina »

mikołaj w języku łacina

PolskiŁacina
Mikołaj noun
imię męskie;

Nicolausnoun

mikołajek (botanika, botaniczny) Eryngium L.; rodzaj roślin z rodziny selerowatych;
noun

Eryngium [eryngi(i)]noun

mikołajek (botanika, botaniczny) roślina z rodzaju (1.1)
noun

eryngium [eryngi(i)]noun

Święty Mikołaj (religioznawstwo, religia, religioznawczy, religijny) jeden z najpopularniejszych chrześcijańskich świętych; biskup Myry w Azji Mniejszej; patron dzieci, kancelistów parafialnych, piekarzy, podróżnych, żeglarzy, uczonych i studentów; w dniu, lub w wigilię, jego święta (6 grudnia) istnieje zwyczaj obdarowywania podarunkami;
noun

Sanctus Nicolausnoun

święty mikołaj noun
człowiek przebrany za Świętego Mikołaja lub świętego mikołaja (1.2), rozdający prezenty ludziom (głównie dzieciom) 6 grudnia, a w niektórych regionach w Wigilię;

Sanctus Nicolausnoun